Met Floortje Dessing naar het einde van de wereld?

Dinsdag 3 juli, half bewolkt in de ochtend, tijdens overtocht en langs kust mistig en voor de rest onbewolkt zonnig tussen 14-27 graden
Matane - Havre-Daint-Pierre
9705,5 km -10109,9 km = 404,4 km

We zitten op onze slaapzak en hoor al ergens een bommenwerper in de start blokken klaar staan om de aanval in te zetten!
We snappen werkelijk niet dat ze nog een plek gevonden krijgt wat nog een mogelijkheid is tot!

Maar goed, jullie snappen al dat de tent wederom niet is op gezet, maar dat de Ford SUV weer is omgebouwd tot…
Veel te verslepen valt er ook niet, maar wel tactisch ingericht en alles heeft een andere vaste plek.

Wij gaan terug ff terug op bijna de laatste twee zinnen van ons vorige blog, “er staat voor morgen” een verrassing te wachten!
Juist, en die is dan ook vanochtend ingelost.
Om kwart over vijf waren we wakker, en half zes waren we al in de weer om alles ingebeeldheid te brengen voor de dag.
Op het laatste moment toch maar weer het nodige onthaard in mn gezicht en de Sinterklaasbaard is weer verdwenen.

We reden om half zeven weg van de dampgrond en reden vervolgens naar….
De ferry om de overtocht te maken naar overzee, naar Godbout.
Het scheelt ons zeker een anderhalve dag rijden en zo winnen we tijd en (uhm) kilometers….
Om acht werd het tijd om ons in te schepen en rond kwart over vertrok deze richting de overkant. Had gehoopt op een mooie overtocht….
Maar helaas, het is behoorlijk mistig dus weinig zicht!
Het leek net een stoomboot, om de haverklap ging de hoorn. Zitten we nu in de film Titanic(?) of toch op een alledaagse ferry? We gaan toch niet ten onder net als de Titanic! Welnee komt goed!

Rond elf uur in Godbout, gaan van boord en stellen twee keer de afstand cq eindbestemming bij.
Ach, die kilometers doen ons niets meer, we gaan….
Keep it on!
Verstand op nul en gewoon lekker gaan. Het begin van de de tocht leek net een achtbaan, zulke afdalingen en stenigingen maken de achtbanen werkelijk niet. Super koel/vet/gaaf.
We genieten volop van dit spectaculaire begin, de mist deed het ook niet goed aan want regelmatig zagen we niet verder dan onze neus lang is.

We naderen de laatste twee honderd kilometer, en werden er niet fraaier op. En dan ook nog het feit dat we niet meer op zee konden uitkijken.

We melden ons bij de Municepal hier in het dorp, en worden goed bevonden om hier te kunnen en mogen verblijven.
Slaap lekker en morgen weer precent ;-)