De laatste dag, Vancouver International Airport
Door: Lodewijk
Blijf op de hoogte en volg Anne
14 Juli 2017 | Canada, Vancouver
Vrijdag 14 juli,
Vancouver - Richmond - Airport Vancouver
Afstand 42,3 km
Totaal verreden 6091,6 km
Het moment van het schrijven doet er niet meer toe, maar het gaat om de laatste dag van deze bijzondere reis met "the vinger in the air".
Het is ochtend en zitten rechtovereind in bed!
Kijk beduusd om mij heen, oja...
*uhm, het is de laatste dag!
We staan op en de laatste hand wordt aan de spullen gelegd, eten snel een boterham een grote klok melk er achteraan!
Hoop, tsjop, tsjop alles in de Ford Edge SUV.
Nog een keer zal hij zijn steentje bijdrage aan deze reis, nog een keer ff los!
We gaan naar Richmond aan de kust, waar het nog ff kan uitwaaien.
We rijden de stad Vancouver uit, en de zon laat zich direct al zien.
Het dak van de Ford gaat open en de bos met haren... in de wind.
Het is niet echt druk op de weg, dus schieten we aardig op.
Een dik half uur later, zitten we op een steen aan de waterkant van het vissersplaatsje Richmond.
We kijken uit op de Strait of Georgia, een drukte van belang op het water. Allemaal vissersbootjes en boten komen voorbij.
Ook de tijd glijd an ons voorbij, met een goed gevoel en een brok in Mn keel zitten we voor ons uit te kijken.
Kijken terug in de tijd...
Wat hebben we veel gedaan, veel gezien, veel mee gemaakt!
Een rijk, zeer rijk gevoel geeft het mij in mijn hart van rijkdom!
Namens ons, is eigenlijk maar een persoon, heel fijn dat ook jullie hebben mee kunnen kijken in mijn periode van vrijheid.
Super bedankt hiervoor!
Maar ook zeker namens de geweldige ondersteuner, de Ford Edge SUV.
Hij vond het een eer van genot, zo sprak hij uit naar ons, om ons veilig en wel overal naar toe te brengen waar wij dit wilden.
Goed, we gaan verder met de resterende dag.
We gaan weer verder , verder op de terug weg naar de airport en kijken nog ff naar vliegtuigen aan de rand van de luchthaven, tanken nog een keer de Ford af!
Dan komt het moment echt, met een brok in onze keel geven we de sleutels terug aan de beheerder van National. Kijkt ons met grote verbazing aan...
Kijkt nog eens goed...
Tsja, zegt hij: that is a lot of kilometers zesduizend een en negentig komma zes kilometer.
Dit had de goede man niet eerder mee gemaakt, eens is de eerste keer.
We gaan naar binnen, de luchthaven, lopen nog ff verkeerd maar dan weten we ons aan te sluiten in de rij om de tas af te geven. Zit keurig op de drie en twintig komma vier kilo.
We melden ons om door de beveiliging heen te gaan, een rij die tot buiten stond. Maar binnen tien minuten waar we er door heen, is wat anders als op Schiphol!
Hangen nog wat rond, kopen nog de nodige souvenirs van de laatste Canadese dollars!
Melden ons vervolgens aan de gate, en stappen met nog eens ongeveer twee honderd en twintig man aan boord.
En dan is het echt voorbij, een laatste glimp door het raampje zien we nog de nodige bergen...
Kijken nog ff op ons scherm en vallen in een licht roesje....
Vancouver - Richmond - Airport Vancouver
Afstand 42,3 km
Totaal verreden 6091,6 km
Het moment van het schrijven doet er niet meer toe, maar het gaat om de laatste dag van deze bijzondere reis met "the vinger in the air".
Het is ochtend en zitten rechtovereind in bed!
Kijk beduusd om mij heen, oja...
*uhm, het is de laatste dag!
We staan op en de laatste hand wordt aan de spullen gelegd, eten snel een boterham een grote klok melk er achteraan!
Hoop, tsjop, tsjop alles in de Ford Edge SUV.
Nog een keer zal hij zijn steentje bijdrage aan deze reis, nog een keer ff los!
We gaan naar Richmond aan de kust, waar het nog ff kan uitwaaien.
We rijden de stad Vancouver uit, en de zon laat zich direct al zien.
Het dak van de Ford gaat open en de bos met haren... in de wind.
Het is niet echt druk op de weg, dus schieten we aardig op.
Een dik half uur later, zitten we op een steen aan de waterkant van het vissersplaatsje Richmond.
We kijken uit op de Strait of Georgia, een drukte van belang op het water. Allemaal vissersbootjes en boten komen voorbij.
Ook de tijd glijd an ons voorbij, met een goed gevoel en een brok in Mn keel zitten we voor ons uit te kijken.
Kijken terug in de tijd...
Wat hebben we veel gedaan, veel gezien, veel mee gemaakt!
Een rijk, zeer rijk gevoel geeft het mij in mijn hart van rijkdom!
Namens ons, is eigenlijk maar een persoon, heel fijn dat ook jullie hebben mee kunnen kijken in mijn periode van vrijheid.
Super bedankt hiervoor!
Maar ook zeker namens de geweldige ondersteuner, de Ford Edge SUV.
Hij vond het een eer van genot, zo sprak hij uit naar ons, om ons veilig en wel overal naar toe te brengen waar wij dit wilden.
Goed, we gaan verder met de resterende dag.
We gaan weer verder , verder op de terug weg naar de airport en kijken nog ff naar vliegtuigen aan de rand van de luchthaven, tanken nog een keer de Ford af!
Dan komt het moment echt, met een brok in onze keel geven we de sleutels terug aan de beheerder van National. Kijkt ons met grote verbazing aan...
Kijkt nog eens goed...
Tsja, zegt hij: that is a lot of kilometers zesduizend een en negentig komma zes kilometer.
Dit had de goede man niet eerder mee gemaakt, eens is de eerste keer.
We gaan naar binnen, de luchthaven, lopen nog ff verkeerd maar dan weten we ons aan te sluiten in de rij om de tas af te geven. Zit keurig op de drie en twintig komma vier kilo.
We melden ons om door de beveiliging heen te gaan, een rij die tot buiten stond. Maar binnen tien minuten waar we er door heen, is wat anders als op Schiphol!
Hangen nog wat rond, kopen nog de nodige souvenirs van de laatste Canadese dollars!
Melden ons vervolgens aan de gate, en stappen met nog eens ongeveer twee honderd en twintig man aan boord.
En dan is het echt voorbij, een laatste glimp door het raampje zien we nog de nodige bergen...
Kijken nog ff op ons scherm en vallen in een licht roesje....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
