Off the road en onverwacht
Blijf op de hoogte en volg Anne
01 Juli 2017 | Canada, Riondel
Riondel (St. British Columbia) Canada - Upper Arrow Lake
Afstand 216,9 km
We worden met de schrik wakker!
We horen gebrom van een motor heel ver in de verte…..
We vallen gelukkig weer in slaap, worden rond zeven uur weer wakker.
Moet nog wel ff goed wakker worden, zo diep zijn we weg geweest….
Al na dromend gaan we de boel inpakken, en vertrekken dan eindelijk rond de klok van negen uur.
We rijden ongeveer een kilometer of vijftien terug naar Kootenay Bay, en gaan daar aan het meer wachten…
Voor de overtocht naar de overkant Queens Bay.
Het is lang wachten, maar we worden beloond met een schitterende overtocht. Het moet mij toch wel aan Noorwegen denken, de bergen die bedekt zijn met hoofdzakelijk bossen.
Daar ver boven zie je dan de eeuwige sneeuw liggen, onbereikbaar voor de mens en onaangetast!
Maar goed, wij vervolgen onze weg over in eerste instantie prachtig asfalt!
Maar dan moeten we vol in de remmen… nee we gaan gelukkig niet het ravijn in!
Nee is een zandweg, nee geen gravelweg!
De weg wordt smaller en de Ford Edge SUV gaat nu pas echt genieten, al flipperend vervolgen we de weg.
De banden glijden over het zand steeds verder weg het onbekende in.
Ademloos kijken we onze ogen uit, en regelmatig in de remmen hangen….
Ff stoppen, een foto hier een foto daar!
Maar dan….
We gaan nu echt vol in de remmen, en dan…
Staan we stil!
Alle spullen vlogen bekent om de oren heen, het stil in de Ford!
We kijken onze ogen uit, het is zwart en er wordt volop gespeeld!
Al vloekend in mij zelf rommelen we tussen de puinzooi, op zoek naar dat ene!!
Yes, I got it!
De camera, gelukkig staan hij al aan!
Geen enkele notie, je hoort alleen maar klikklak achter elkaar gaan…
Het zijn spelende kleine zwarte beren, maar ze hebben ons door en verdwijnen al snel het bos weer in!
We herinneren het moment nog aan de Russische grens, met die echte hele grote zwarte beer!
Dat moment zullen we nooit vergeten, een foto willen maken zonder een batterij! Dat overkomt ons nooit meer!
Nadat ze verdwenen in de bossen vervolgen wij onze weg, een groot geel bord nadert ons met de mededeling dat de weg nog smaller wordt.
De Ford heeft geen enkele speelruimte over…
Gelukkig heeft hij genoeg pk met AWD-system!
Helaas was stoppen onmogelijk en rijden we in de S-stand en al flipperend onze weg door dit ruige zand naar de laatste ferry…
Wachten daar wederom op de laatste overtocht voor deze dag, en belanden we voordat wij het in de gaten hadden een camping(!) op?
Afstand 216,9 km
We worden met de schrik wakker!
We horen gebrom van een motor heel ver in de verte…..
We vallen gelukkig weer in slaap, worden rond zeven uur weer wakker.
Moet nog wel ff goed wakker worden, zo diep zijn we weg geweest….
Al na dromend gaan we de boel inpakken, en vertrekken dan eindelijk rond de klok van negen uur.
We rijden ongeveer een kilometer of vijftien terug naar Kootenay Bay, en gaan daar aan het meer wachten…
Voor de overtocht naar de overkant Queens Bay.
Het is lang wachten, maar we worden beloond met een schitterende overtocht. Het moet mij toch wel aan Noorwegen denken, de bergen die bedekt zijn met hoofdzakelijk bossen.
Daar ver boven zie je dan de eeuwige sneeuw liggen, onbereikbaar voor de mens en onaangetast!
Maar goed, wij vervolgen onze weg over in eerste instantie prachtig asfalt!
Maar dan moeten we vol in de remmen… nee we gaan gelukkig niet het ravijn in!
Nee is een zandweg, nee geen gravelweg!
De weg wordt smaller en de Ford Edge SUV gaat nu pas echt genieten, al flipperend vervolgen we de weg.
De banden glijden over het zand steeds verder weg het onbekende in.
Ademloos kijken we onze ogen uit, en regelmatig in de remmen hangen….
Ff stoppen, een foto hier een foto daar!
Maar dan….
We gaan nu echt vol in de remmen, en dan…
Staan we stil!
Alle spullen vlogen bekent om de oren heen, het stil in de Ford!
We kijken onze ogen uit, het is zwart en er wordt volop gespeeld!
Al vloekend in mij zelf rommelen we tussen de puinzooi, op zoek naar dat ene!!
Yes, I got it!
De camera, gelukkig staan hij al aan!
Geen enkele notie, je hoort alleen maar klikklak achter elkaar gaan…
Het zijn spelende kleine zwarte beren, maar ze hebben ons door en verdwijnen al snel het bos weer in!
We herinneren het moment nog aan de Russische grens, met die echte hele grote zwarte beer!
Dat moment zullen we nooit vergeten, een foto willen maken zonder een batterij! Dat overkomt ons nooit meer!
Nadat ze verdwenen in de bossen vervolgen wij onze weg, een groot geel bord nadert ons met de mededeling dat de weg nog smaller wordt.
De Ford heeft geen enkele speelruimte over…
Gelukkig heeft hij genoeg pk met AWD-system!
Helaas was stoppen onmogelijk en rijden we in de S-stand en al flipperend onze weg door dit ruige zand naar de laatste ferry…
Wachten daar wederom op de laatste overtocht voor deze dag, en belanden we voordat wij het in de gaten hadden een camping(!) op?
-
03 Juli 2017 - 10:42
Tante Hilda:
Zo hé Lodewijk, ik zie het helemaal voor me wat kun jij boeiend vertellen.
Ook omdat wij daar ook in de buurt geweest zijn herken ik dingen.
Ook namens oom Cor wensen we je nog een hele mooie reis.
Je zult wel gemerkt hebben dat, als je in een winkel komt ze je begroeten
met: "How is your day?"
Dan zeg jij misschien "fine".
En dat wensen wij je dan ook toe : Fine and lucky days .
hartelijke groeten van oom Cor en mij.
-
03 Juli 2017 - 15:29
Marjo:
Spannend! Je maakt nog eens iets mee. Gelukkig is het allemaal weer goed afgelopen.
Ben benieuwd naar de komende avonturen.
Blijf genieten. Dan genieten wij met je mee.
Huug en Marjo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
